www.almandera.fora.pl

Vespin wszedł na teren rozejrzał sie. Widzac małzonke i syna, podszedł do nich.:- Nie ukrywaj rozbawienia, synu...-upomniał księcia.

Vespin siedział samotnie w dziczy. Wszystko się zmieniało. Siedział na kamieniu i rozmyślał, z zamkniętymi oczyma. Coś nie pozwalało mu się skupić. Tak, to ból po tym, jak żona zniknęła...

-Oj przestań... niestety trzeba..

-Heh, dzięki synu..-odparł Vespin:-Trzeba by zaczynać rok szkolny..

-A to dlaczego?-spojrzał na syna.

-Jak widże, jak szybko się rozwijacie..-wetschnał:-Czasem czuje się zramolały..-roześmiał sie cicho.

-No.. właściwie żytję nieco dłużej.. ze 120 lat pociągnę..-odparł Vespin śmiejac się.

-Tak trzymaj..-usmiehcnał się ojciec.:-Starzeję się...

-Chyba,z ę kiedyś będziesz szukał przygód..albo śmierci...

-ciotka..-odparł Vespin i roześmiał się:-W zasadzie tak, ale trzeba się naszukać..-odparł wzdychając.

-Po prostu śledźmy je czasem ale nie udawajmy postrachów Almandery..-uśmiechnał się Vespin

-Myslę, ze na razie wstrzymaj się byciem strasznym..-odparł Vespin.

-Synu, nie udawaj nawet tonu mrocznego, bo to jest śmieszne..-odparł Vespin klepiąc syna po plecach.

-Działajmy powoli..obserwujmy je..-odparł Vespin cicho.

-No to do dzieła..-uśmiechnał sie do siebie Król.